zondag 27 mei 2012
Stille armoede.
Pentekening.Christiene Düthler©
Stille armoede.
Jou kind,je noemt haar jou prinses en wil haar
alles geven liefde en geborgenheid
houden van en mooie kleren.
Zwart is de dag haar pa heeft ontslag,
er vallen woorden ze is een kind
en begrijpt haar ouders niet in hun strijd.
Moeder knoopt de eindjes aan elkaar
Ze slaan een arm om hun kind,weinig of
geen centen ze blijft voor altijd hun prinses.
Zittend in de schoolbank met een lege maag,
geschrokken kijkt ze op,juf heeft een vraag
of ze mee gaat op schoolreis,kinder ogen
zijn op haar gericht.
Ze schud heftig nee de kinderen vinden het raar
zij weten het niet, ze wil zo graag.
Woorden komen boven ze denkt aan haar pa
hij heeft geen werk.
Haar klas genoten gaan op schoolreis zonder haar
het voelt als straf.
Nog een paar nachtjes slapen dan is ze jarig
en word acht.
Geen taart niet trakteren in de klas
geen feest geen vriendinnetjes.
Een verjaardag is een dag om nooit te vergeten.
Zij word acht.
Christiene Düthler ©
Abonneren op:
Posts (Atom)